نوع قلم

و قلم اصطلاحاتی هستند که برای توصیف سبک حروف استفاده شده در چاپ و نشر استفاده می شوند. چند صد نوع قلم امروزه برای بی شمار قالب های ارتباطی وجود دارد. بسته به قصد نویسنده یا ناشر ، قلم ها از نامه ای به حرف دیگر متفاوت هستند. روزنامه ها ، کتاب ها ، مجلات و ناشران آنلاین از قلم های متداول استفاده می کنند

که خوانایی را تسهیل می کند و فرهنگ سازمان را برقرار می کند. فونت های Serif شایع ترین نوع قلم هستند. قلم های Serif با تزئینات کوچک در انتهای هر حرف تعریف می شوند.

از فونت های سریف بیشتر در انتشارات حرفه ای مانند روزنامه ها ، مجلات ، مجلات و کتابها استفاده می شود. فونت های رایج سری Times New Roman ، Bookman Old Style ، Garamond و Courier هستند.

طبقه بندی سبک های Serif فونت های Serif به عنوان سبک قدیمی ، انتقالی ، مدرن یا دال طبقه بندی می شوند. حروف به سبک قدیمی براساس خوشنویسی انسان گرایانه دوره رنسانس ساخته شده است. Garamond

نمونه ای از حروف به سبک قدیمی است. حروف ریز سنتی رایج ترین است ، از جمله Times New Roman. حروف مدرن دارای یک سری ظریف و خوب است ، مانند آنچه در فونت Bodoni یافت می شود. سریف دال مانند خط تحریر با خطوط پررنگ یکنواخت با فاصله برابر مشخص می شود. پیک نمونه ای از نوع قلم serif دال است. Sans-serif حروف موجود در فونت های sans-serif فاقد تزئینات اندک در انتهای هر حرف موجود در فونت های serif است. سبک های Sans-Serif در انتشار دیجیتال بیشتر رایج است ، زیرا خواندن آنها بر روی صفحه رایانه آسان تر به نظر می رسد.

فونت های Sans-serif نیز در عناوین و عناوین به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند.

فونت های رایج sans-serif شامل Helvitica ، Lucida Grande ، Tahoma و Arial هستند. طبقه بندی انواع Sans-serif مانند فونت های serif ، فونت های sans-serif را می توان در چهار ژانر طبقه بندی کرد: گروتسک ، نئو گروتسک ، اومانیست یا هندسی. گروتسک قدیمی ترین و نادرترین شکل sans-serif است ، اما شامل Franklin Gothic ،

نوع فونت موجود در Microsoft Word است. Helvitica و Arial نمونه هایی از سبک های نو گروتسک هستند. سبک های اومانیستی خوانا ترین قلم های sans-serif محسوب می شوند و شامل لوسیدا گراند ، تاهوما و وراندا هستند. سبک های هندسی حداقل برای انتشار استفاده می شود.